Klubi legjendar i sportit shqiptar,festoi më 4 Shkurt 2016,70-vjetorin e themelimit.Një histori e nisur menjëherë pas çlirimit të Shqipërisë në Luftën II Botërore,më 4 shkurt të vitit 1946 në Tiranë për të përfaqësuar partizanët e brigadave të Ushtrisë,por edhe të rinjtë e Shkollës Ushtarake.Fk Partizani është një klub që rriti disa prej emrave më të mëdhenj të futbollit shqiptarë ndër vite ku një ndër yjet e asaj kohe është emblema e sportit shqiptarë Abdurrahman Roza Haxhiu.Roza Haxhiu,siç njihet nga të gjithë, lindi në qytetin e Lushnjës në lagjen “Kongresi i Lushnjës” më 30 shtator 1930. Roza Haxhiu,jetoi shumë pak,reth tri dekada e gjysëm,e thuajse gjysmën e viteve të moshës së tij,ja kushtoi futbollit,sportit të zemrës.Madje,në rast se do të thonim se sporti ka dëshmorët e tij,Roza është nga ata luftëtarë,që me të vërtetë ra në fushën e blertë të stadiumit,i aksidentuar për vdekje,nga një goditje vdekjeprurëse në kokë,e cila i ndërpreu në mes jetën që aq bukur dinte ta jetonte.Dhe kjo i ndodhi,kur ai mbante veshur fanelën e kuqe të Partizanit,duke nderuar jo vetëm ngjyrat e tij,por edhe të sportit mbarëkombëtarë.Kësisojë,ai është një nga dëshmorët më të spikatur të futbollit partizanas…Pas çlirimit të vendit,veç sport-klubeve tradicionale u krijuan edhe ata më të rinjtë,siç ishin Partizani e Dinamo.Por Roza tërhiqej si me magnet nga Partizani.Roza Haxhiu i përket brezit më të shquar të futbollit partizanas.Fjalë pakë e punë shumë,-të tillë e cilësojnë Rozën,shokët me të cilët luajti në ekipin e Partizanit,si Besim Fagu,Refik Resmja,Miço Papadhopulli,Miço Ndini,Robert Jashari,Fatbardh Deliallisi,Sulejman Maliqati etj.Kolegët e tij,futbollistë të ekipeve të Partizanit dhe të përfaqësueses kujtojnë shumë takime kombëtare e ndërkombëtare,ku Roza Haxhiu spikati si një futbollist i klasit të lartë,si një mesfushor vallëzues,por edhe qëndërmbrojtës i pakalushëm.Mjeshtër i merituar i sportit Besim Fagu,një nga futbollistët e parë të Partizanit dhe të përfaqësueses kombëtare Shqiptare,kujton:”Roza ishte një nga lojtarët e rinj të Partizanit,që së bashku me Resmen e Maliqatin,premtonin shumë për të ardhmen e futbollit tonë.Ishte një djalë i qeshur,i qetë,i dashur me shokët dhe me një humor të veçantë.Përdorte mirë topin me të dyja këmbët,kishte trup të rregullt me një teknikë të përsosur.Më kujtohen mirë viteve ’50 për arsyen e vetme,se ato ishin vitet e rivalitetit të madh midis Partizanit dhe Dinamos në kampionate.Veçanërisht finalja dramatike Dinamo-Partizani në vitin 1957 do të mbetet e paharruar për mua.Fituam 3:1.Këtu spikati talenti i madh i Rozës.Roza Haxhiu shënoi golin e tretë dhe të fundit të ndeshjes Partizani-Dinamo në stadiumin kombëtar “Qemal Stafa”,e cila përfundon me fitoren e merituar të Partizanit 3:1,një gol me të vërtetë të shkëlqyer…”.Ish-futbollisti i Partizanit,Miço Ndini,kujton:”Roza ishte një futbollist universal.Zakonisht luante si mesfushor i djathtë,por edhe si qëndërmbrojtës dhe sulmues i mirëfilltë.Luante mjaftë mirë në ajër dhe shikimin periferik e kishte shumë të zhvilluar”.Ndërsa Mjeshtri i merituar i sportit Refik Resmja,ish-futbollist i shquar i Partizanit dhe i përfaqësueses kombëtare Shqiptare,bashkëkohës i Rozës,thotë:”Rozën e kam njohur që më 1951,kur erdhi në ekipin tonë.Isha kureshtar të njihja nga afër,pasi për të flitej shumë.Dhe që në takimin e parë unë e adhurova atë.Ishte me të vërtetë i përsosur edhe si njeri”.Dhe për të plotësuar figurën e tij komplekse,si futbollist,nuk mund ta lësh pa përmëndur takimet e paharruara të Partizanit në Leipzig të Gjermanisë,në shtator të vitit 1958 ku krahas gjithë ekipit,kontribut të veçantë për fitimin e medaljeve të argjendta dha edhe Roza Haxhiu.Në vitin 1958,”Partizani” merr pjesë në një turne miqësor në Bullgari.Në një nga takimet e forta me “ekipin e “Plevenit”,të të njëjtit qytet,i cili përfundoi 2:1,në favor të ekipit tonë,Roza dëmtohet rëndë nga një goditje vdekjeprurëse në kokë,e cila do ta ndante nga jeta Roza Haxhiu-n në një moshë fare të re,kur sapo kishte mbushur të 34 vitet më 19 maj të vitit 1964.
Ku e gjeni kurajon ju ta fokusoni historine e lavdishme te futbollit te “PARTIZANIT”,me nje emer periferik.Qofte Mico Ndini,qofte Roza Haxhiu jane emra periferike ne historine e ketij klubi.
Sa vjec je ti plako qe ke pa dhe vleresu Roza Haxhian?! Sot ai do te ishte 86 vjec.
Sa je? 97 vjec?!
Gjashte here fitues te kampionatit kombetar te futbollit, shtate here fitues i kupes se republikes,pjestar i Partizanit, spikatur dhe vleresuar ne olimpiadat e Hanoit dhe Leipzigut, lojtar perforcues me ekipet e tjera ne ndeshje nderkombetare, trajner i ekipit kombetar te te rinjve rreth shtate vjet dhe me rezultate konkrete te arritura, trajner i Shkendijes, per vite me rradhe, trajner i Tomorrit, pedagog i futbollit ne Institutin e sporteve etj.
Ne se ke keto informacione, por edhe te tjera te nje jete te lidhur vetem me futbollin nuk i keni ditur atehere pa u menduar shume mund te quani periferik me lehtesine e nje te reni te lapsit…
Paguajne HAXHILLARET e PD-se se Lushnjes,per t’i bere reklame njeriut te tyre!
E cmoj futbollistin e shquar Roza Haxhiu,por nuk e kuptoj se pse per 2-3 vjet rresht ne 3-4 gazeta te vazhdoje te botohet rregullisht i njejti shkrim,pa asnje arsye!
Ndryshe eshte rasti i pervjetoreve,por as ky 70 vjetori i PARTIZANIT nuk mund te fokusohet te Roza Haxhiu,se ka te tjere futbolliste te PARTIZANIT, qe kane dhene kontribut te jashtezakonshem per PARTIZANIN DHE KOMBETAREN gjate gjithe jetes!
Emblema e PARTIZANIT dhe e KOMBETARES tone eshte Panajot Pano dhe mbi ate nuk del dot askush!
Te dhjefsha Partizanin, klubin komunist. Tashti na del qe paskemi pasur deshmore jo vetem ne Lufte po edhe ne futboll. Ikni or pirdhuni, kelyshe komunistesh nga i pari deri tek i fundit.
Roza Haxhiu eshte deshmor i fushes se blerte…dha jeten per sportin…Roza Haxhiu eshte nje nder yjet e asaj kohe tek ekipi i Partizanit…Roza Haxhiu eshte embleme e sportit shqiptare…Vete emri ABDURRAHMAN ROZA HAXHIU eshte shenuar ne historine e sportit dhe futbollit shqiptare…Respekte!
Respekte per kete yll te futbollit tone Roza Haxhiu….dhe per familjen e madhe lushnjare HAXHIU….
A eshte shkeputur shqiperia nga komunizmi!Partizan,dinamo,kuçov ,rrogozhin e tje,jane emra qe nuk duhet te jene mé.Keta emra ne te ardhme do te na sjellin probleme ,apo pretendime nga ana sllave. Keto emra i vendosi diktatori E Hoxa per ndere te atyre qe nuk duan ekzistencen shqiptare. I lutem qeverise shqiptare ti zevendesoje keto emra te pa kuptimte.
Nderime dhe Respekte superiore per te madhin Roza Haxhiu,nje nga talentet e paperseritshem te futbollit tone…
Roza Haxhiu talent i lindur,idhull e frymezim i brezave te tere sportiv,nje emer qe nuk harrohet,nje talent qe nuk mund te zevendesohet,nje trendafil plot ere qe nuk vyshket kurre pavaresisht nga stina…,,,….Roza-trendafil qe ne jete dhe ne fushen e blerte shqiptare…..