Politika si patatet komuniste, është edhe bukë, edhe gjellë

5 Shkurt 2017, 13:41Blog TEMA

Nga Lorenc Vangjeli

Dy oficerë të lartë të policisë janë arrestuar nën dyshimet e përfshirjes së tyre në episode të ndryshme kriminale. Kryesisht ato të lidhura me kultivimin dhe trafikimin e drogës.

Një ish-zyrtar i mesëm lokal, në një rreth periferik të vendit, është në arrati prej rreth nëntë muajsh nën të njëjtat akuza. Ai nuk është arrestuar ende.

Një tjetër personazh i njohur i mediave, arrestuar fillimisht si i dyshuar për ndërhyrje në procesin zgjedhor në universitete dhe më pas, edhe për trafiqe të ndryshme, droge dhe influence, tashmë është nën hetim gjyqësor edhe për gjobëvënie.

Janë tre histori të ndryshme, por që i bën të ngjashme interpretimi i tyre. Në thelb ato do të ishin tre kronika të zakonta policore. Duhet të ishin pjesë e asaj që në zhargon quhet kronikë e zezë. Por nuk është kështu. Në fillim e treta, pastaj e dyta dhe tashmë edhe e para, janë shndërruar në histori mirëfilltas politike. Kuptohen si të tilla. Trajtohen si të tilla. Dhe ndiqen si të tilla.

Në rastin e parë, për dy oficerët e policisë në Vlorë dhe Tepelenë, të arrestuar me kërkesë të prokurorisë së krimeve të rënda, u tha se kjo është shfaqja e një ndeshjeje “hakmarrjeje” mes institucionesh. Se është përplasje mes ministrisë së brendshme dhe prokurorisë. Se është ndoshta edhe më shumë, pjesë e përplasjes mes segmenteve të ndryshme në maxhorancë. Një pjesë dërmuese e shtypit e beson një gjë të tillë, kurse për vetë opozitën nuk ka asnjë dyshim: ka vetëm krim me lidhje politike, që shkojnë deri në zyrën e kryeministrit. Madje edhe për sasitë gjithmonë e në rritje të Cannabis-it, kapur në Itali, Greqi, por edhe Shqipëri, opozita dëften vetëm një adresë pronari, dyshen Rama-Tahiri.

Edhe më e komplikuar është historia e dytë e Klement Balilit. Njeriu i cilësuar fillimisht nga media greke dhe i njohur tashmë më shumë se me emrin e tij, me epitetin Eskobari i Ballkanit, është në arrati dhe i shpallur në kërkim nga të gjithë. Nga politika, nga Këshilli Kombëtar i Sigurisë, nga policia, prokuroria, miqtë, ish-miqtë dhe armiqtë e tij. Balili ishte një zyrtar i mesëm, në një zyrë lokale në Sarandë. Në një post të propozuar nga strukturat po lokale të LSI-së. Deri para zgjedhjeve të 2013-ës, ai dhe fisi i tij i gjerë njihej si përkrahës i fortë i PD-së. Ish-ministri i brendshëm i kësaj partie, sot kryetar i saj, zoti Basha, ka hedhur një firmë për privatizimin e pronës ndoshta më të rëndësishme të Balilit, Santa Quaranta. Balili ishte ndoshta i rëndësishëm në qytetin e tij të origjinës, por në Tiranë emri i tij dihej nga shumë pak njerëz. Sot, për shkak të “magjisë së politikës” ai është shumë më i njohur se katër të pestat e trupës së “politikanëve profesionistë” në parlament. I njohur madje si problem deri në Uashington, kur emri i tij u shqiptua në një takim zyrtar. Ka ndodhur kështu sepse politika me mjete apolitike e trajtoi si patate të nxehtë. Dhe si një patate të nxehtë dhe armë lufte tentoi ta hedhë nga një dorë në tjetrën, me qëllim që të djegë dorën e fundit ku do të mbeste, pa llogaritur se i ka mbetur në shpinë gjithë shoqërisë. Si të gjitha gjërat e ekzagjeruara kur dëmi anësor është më i madh edhe se vetë dëmi i parë. Ndaj u nevojit të përgënjeshtrohej paradigma e hershme për nevojën e përdorimit të topave, edhe kur armiqtë realisht do të dukej të shiheshin si miza. Mbledhja e Këshillit të Sigurisë do të ishte e dobishme për të sqaruar pikërisht këtë lidhje të mundshme politike, por dhe si një tentativë për të mos lejuar përsëritjen në të nesërme të historive të tilla; dëshirën e përhershme të politikës për të shfrytëzuar krimin për epërsi të përkohshme politike.

Rasti i Emiljano Shullazit është klasik; është rasti tipik kur politika ka skicuar portretin e tij dhe e ka bërë një personazh të dorës së parë për të thënat, të bërat, akuzat zyrtare dhe dyshimet që kanë shoqëruar “karrierën” e tij publike në vitet e fundit. Në vitin 2011 është akuzuar publikisht nga PS-ja në opozitë se ka ndërhyrë për llogari të PD-së në procesin elektoral të zgjedhjeve lokale për Tiranën. Në 2013,  palët tentuan ta shkëmbejnë dhe plotpjestojnë afërsinë me të. Nga 2013-a e këtej, për PD-në nuk ka më dyshim, ai është Mili i PS-së. Se politika e ka krijuar, se politika e ka përdorur, se politika e ka mbrojtur si një faktor ekstrapolitik në zgjedhje politike.

Ka shumë arsye që kanë imponuar dekriminalizimin e politikës. E para se ajo vetë u pozua si e kriminalizuar në segmente domethënës të saj, në pushtetin qëndror dhe lokal. Largimi në dinamikë e sipër i disa deputetëve, kryetarëve të bashkive dhe një numër domethënës në administratë, të majtë dhe të djathtë, dëshmuan atë që kishte kohë që ndodhte. Personazhe të papërshtatshëm – jo domosdo kriminelë, në kuptimin e plotë të fjalës – që jepnin një dorë në fushata elektorale, tentuan, kërkuan dhe arritën të marrin krahun e politkës dhe të bëhen dhe vetë pjesë e të zgjedhurve. Duke u bërë më e dukshme, e papërshtatshmja u duk më qartë se ishte e tillë: një kupë e mbushur që ose do të thyhej, ose do të derdhej. Ndaj ndodhi dekriminalizimi. Si akti final i asaj që kishte kohë që ndodhte. Krimi shërbente një muaj dhe pastaj merrte me “koncesion” për katër vjet segmente domethënës të politikës.

Por nëse dekriminalizimi, pjesa e dukshme e tij në politikë, është diçka që mund të mbyllej edhe me një ligj, qoftë ky dhe ende i diskutueshëm, ka një proces shumë herë më të rëndësishëm dhe absolutisht më të vështirë: ai është depolitizimi i shoqërisë shqiptare që e detyrojnë të shohë kudo dhe kurdo, një gjurmë të politikës. Që jeton me politikë dhe që var shpresat për ndryshim vetëm tek politika. Dhe jo pa faj. Dhe jo sepse deri më tani nuk ka qenë kështu, që dielli vetjak i secilit në Shqipëri lind e perëndon vetëm për shkak të politikës. Dhe siç tallej dikur një barsaletë e vjetër me komunizmin, politika sot është si patatja, edhe bukë, edhe gjellë!/JavaNews

7 komente në “Politika si patatet komuniste, është edhe bukë, edhe gjellë”

  1. aurela says:

    pak ndryshe: eshte edhe kurve

    1. roberto says:

      Qe te dukesh antikomunist i thekur,cdo fjale qe shkruan e lidh me socializmin,duke e emertuar me djallezi si “komunizem” dhe “diktature”!
      Meqenese e mban veten per ekspert krahasimesh,a mund te na besh ca te tilla per te dy sistemet politike ne disa prej fushave kryesore te jetes?
      Ja,psh,na rrefe se me cfare mund te krahasohen sot shfaqje te tilla si korrupsioni,gjakmarrja,analfabetizmi,papunesia,kriminalizimi i politikes,drejtesise dhe ekonomise?
      Po pyjet,minierat,lumenjte,bonifikimi i fushave,bregdeti,betonizimi i tokes bujqesore,shkaterrimi i kanaleve vaditese e kulluese etj!
      Na trego se kur shqiptaret kane qene me te percare se sot etj!
      Po mjekesia,elektrifikimi i vendit etj kur kane qene me mire sot apo dje?
      Eh,more Lorenc mjerani,qe do te nxjerresh dhjame nga pleshti kapitalist ne kurriz te fakireve shqiptare!
      Lexo Migjenin e madh per te mesuar ti dhe te gjithe LAROT e mediave se si duhet te bejne opozite shtetit,pushtetareve dhe sistemit!
      Ndryshe beheni si LOLOT E OBORREVE MBRETERORE!

  2. Gregor Lato says:

    O Lorenc vellai,
    Qekur u bashkove me Ilir Meten, te ka lene mendja fare.
    Shko ne identitet se s’te ka lezet.

  3. rezart says:

    O Lenci gjynahqari!
    As vete nuk e ke kuptuar atre qe ke shkruar!
    E para ne asnje vend te botes nuk ka ekzistuar komunizmi,por vetem socializmi ashtu sic nuk ka sot demokraci,por vetem kapitalizem te eger anti njerezor,ku njeriu per njeriun eshte UJK!
    E dyta,krahason pataten si ushqim qe edhe sot eshte e tille:
    -Edhe buke,edhe gjelle!
    Te pakten patatja te ushqen,ndersa politika ia ka hequr edhe ate kokerr patate nga goja ketij populli!
    Doni te dukeni bukuroshe per kapitalizmin,ashtu sic benin ca sharlatane te sotem,dikur si ushtare te partise!
    Kete teme me siguri e ke gjetur ne ndonje wc fast-food-i!

  4. Fshatari nga Krraba says:

    Me mire te kishe bere nje dore domino se ke bere kete shkrim o Lorenc.
    Kerkon ti besh gjerat kokolemsh kur tutori yt flori ben kerdine me te vjedhur dhe eshte me antikombetari ne shqiperi.
    Floriri eshte kunder reformes ne drejtesi dhe me djallezi ben demagogji e thote qe reforma do te zbatohet.
    Si hajdut kriminel dhe ortak i Berishes Ilir Meta duhet te veje perpara togave te zeza per vjedhje dhe tradheti ndaj atdheut. Shkuarja e tij ne Greqi dhe injorimi i ceshtjes came e fut ate koke e kembe ne nje qeli me Saliuin. Ilir Meta nuk ka te drejte te flase ne emer te kuvendit kur kuvendi ka votuar i gjithe pro reformes ne drejtesi.

  5. loreta says:

    PO s’e kuptoj, pse Lorenc shkon ne krahe te gjynaqarit Ilir? Ti je gazetar dhe me pervoje dhe me intuite dhe me karakter personal, ç’dreq te lidh me nje Ilir Meta qe dikur Saliu i thoshte Ilir Floriri, pastaj e mori ne gji dhe ai s’pertoi po u fut, pastaj doli prape e u fut per te minuar origjinen e tij Ps si ca sot qe perdhunojne nenen me zor (!) apo…perse e leros veten kaq keq Lorenc?! Dhe nje keshille timen, pa ti vazhdo per atje ku je nisur, sosja s’dihet: Patatja edhe buke edhe gjelle nuk eshte barcalete e popullit, por nje thenie e Enver Hoxhes. Dhe te hash patate me buke eshte njesoj si kur ha pilaf orizi ose makarone me buke. Behuni pak serioze, dreqi e mori, se e shikoj qe i keni mundesite!

  6. Besmir says:

    O Lorenc, o gelbaze duhani shafran. Njeri pa personalitet qe mban detyren e nje gazetari. Ske cipe se te ka plasur ndryshe nuk do lepije kembet e llustroje kepucet hajdutit me ze dhe me figure. Yyyyyt fare e ndyre mos befsh prokopi!!

Lini një Përgjigje

Adresa juaj email nuk do të bëhet publike. Fushat e domosdoshme shënohen *

Lini një Përgjigje