Kur gazetari anglez tha se shqiptari është hajn që lehtë ndërron fe, Fishta iu përgjigj: Për një b... gruaje ju ia ndërruat besimin një perandorie!

27 Shkurt 2017, 23:07Dossier TEMA

Gjatë një interviste për gazetat britanike në vitin-1934, një gazetar anglez i drejton të madhit Gjergj Fishta këtë pyetje ironike dhe fyese njëkohësisht: “Kam dëgjuar se shqiptarët tuaj janë shumë hajdutë”!

“Unë vërtetë që nuk po të marr vesh more zotëri! Po si guxon dhe mundet të flasë për dobësi karakteri të shqiptarëve një anglez?! E gjithë bota e di se ju anglezët, për një bythe gruaje, ia ndërruat besimin fetar një perandorie të tërë”.

Për ata që kanë studiuar historinë angleze, mbreti Henry i VIII-të i dinastisë Tudor (1491–1547), përveçse ishte një sovran shumë i fuqishëm, njihej gjithashtu edhe për aventurat e tij të shpeshta të dashurisë. Pos lidhjeve jashtëmartesore ai u martua plot gjashtë herë dhe bashkëshortët.

Pikërisht për të mundësuar këto martesa të ndaluara nga Roma, ai e formon Kishën angleze të pavarur nga Vatikani”, iu pergjigj i madhi Gjergj Fishta. /Paulin Zefi

27 komente në “Kur gazetari anglez tha se shqiptari është hajn që lehtë ndërron fe, Fishta iu përgjigj: Për një b… gruaje ju ia ndërruat besimin një perandorie!”

  1. O.Pamuk: muslimonet shqipfoles jane vazhdimi i identitetit turk ne Evrope..... says:

    e mor Fisht te jetoje sot ne bourdhelon islamike Albanistan zhytur mes trecereksha arabesh e ere turku ndoshta nuk do te flisje keshtu………………

    1. Toni KS says:

      Ne fakt, Shqiperia ka ecur shume ne rikthimin e saj ne gjirin e civilizimit perendimor qe nga ajo kohe. Ky eshte nder te paktat gjera per tu krenuar. Sikur te rronte sot Fishta do ishte i kenaqur per ketegje.
      Trecerekshat jan fenomen kalimtar dhe do te zhduken sapo te mbaroj financimi nga jashte sepse bythezinjte e shkretetires as nuk do kene me leke (renja e cmimit te naftes, burimet e reja te energjise) as vullnet (do merren me therrjen e njeri-tjetrit) qe te shtrijne gishtat e tyre te ndyre ne trojet shqiptare. Gjithashtu erDOGani do te korr ate qe mbolli – zhberja e shtetit te Ataturkut, aleanca me Rusine dhe ISISin do ti hane koken.
      Me qe ra fjala, as Helaqistanit dhe Serbistanit nuk do i qelin lule dhe nuk do mund te luajne rolin e hegjemonit ndaj shqiptareve.
      P.S. I lumte kolosit tone Fishtes per pergjegjen e urte dhe kombetare ndaj provokimit te gazetarit.

      1. me thene te drejten says:

        Mjaft na cate trapin me Fishtra e Bishtra! Ti Ton dhe ti Pisoglendi tjeter aty me lart,vejeni vath ne vesh dhe kurre mos e harroni : ri-evropianizimi real i shqiptareve erdhi nga HEROI KOMBETAR I SHQIPTAREVE Enver Hoxha! Te gjitha te tjerat jane pordha me rigon!

        1. Toni KS says:

          Ai qe nuk e don Fishten thjeshte nuk eshte shqiptar, kaq po te them.
          Ndersa madherimi i nje diktatori qe shperfytyroi kombin dhe derdhi aq shume gjak shqiptari, me se buti e thene eshte perversitet dhe imoralitet.

          1. me thene te drejten says:

            Une e urrej Gjergj Fisht Fashistin,kete perfaqesues te konservatorizmit te pershtire dhe sahanlepires dhe jam SHQIPTAR!
            Ti dhe kushdo si bytha jote do beni mire te mos i jepni vetes ca atribute qe nuk i ka askush mor Ton fashisti ?

          2. Fakulteti i Letersise says:

            Boll më me këtë fundërrine fashiste! Flasim për një maskara që përgatiti pushtimin e Shqipërisë përmes propagandës së financuar nga Vatikani dhe qeveria musoliniane, në gazetën Hylli i Dritës. Flasim për një maskara që skedonte dhe spiunonte atdhetarët dhe luftëtarët kundër pushtimit fashist. Gjithashtu në aspektin artistik, vepra e tij është një manifest folklorizmi i rëndomtë ballkanas. Një rrasë varri e financuar nga kisha për të promovuar veglat e veta dhe që rrezikonte të mbyste gjithë krijimtarinë letrare të kohës – siç thonte dikur Kadare. Folklorizmi i rëndomtë i Fishtës ishte inkuizicioni i letërsisë moderne. Letërsia e tij u financua vetëm e vetëm për të varrosur letërsinë moderne alla migjeniane që i bënte apel reagimit qytetar, duke e çuar letërsinë qëllimisht,100 vjet prapa. Ngritja e kultit të figurave si Fishta, nga Kisha dhe interesat e huaja koloniale, kishte si qëllim krijimin e zërave gjoja patriotike, inelektualë dhe me reputacion që mbështesnin pushtimin e huaj, duke kërkuar të manipulonin shoqërinë shqiptare.

          3. me thene te drejten says:

            Vdekje fashizmit dhe kaboracionisteve te ndyre!
            Doni vertet te lexoni nje POET !? Ky eshte POET KOMBETAR e jo Fishtat e fashizmit dhe te tiranise fetare!
            Lexoni dhe zgjuarsohuni!
            Migjeni :

            Na Te Birte e Shekulli te Ri
            Na të birtë e shekullit të ri,
            që plakun e lamë në “shejtnin” e tij
            e çuem grushtin për me luftue
            ndër lufta të reja
            dhe me fitue…
            Na të birtë e shekullit të ri,
            filizat e një toke së rimun me lot,
            ku djersë e ballit u dikonte kot –
            se dheu ynë qe kafshatë e huej
            dhe në marrzi duhej shum shtrejtë t’u paguhej.
            Na të birtë e shekullit të ri,
            vllazën të lindun e të rritun në zi,
            kur tinglloi çast’ i ynë i mbramë
            edhe fatlumë
            ditëm me thanë :
            S’duem me humbë
            në lojë të përgjaktë të historis njerzore,
            jo! jo! s’i duem humbjet prore –
            duem ngadhnim!
            ngadhnim, ndërgjegje dhe mendimi të lirë!
            S’duem, për hir
            të kalbsinave të vjetra, që kërkojnë “shejtnim”,
            të zhytemi prap në pellgun e mjerimit
            që të vajtojmë prap kangën e trishtimit,
            kangën monotone, pa shpirt, të sklavnis –
            të jem’ një thumb i ngulun ndër trutë e njerzis.
            Na të birtë e shekullit të ri,
            me hovin ton e të ndezun peshë,
            ndër lufta të reja kemi m’u ndeshë
            dhe për fitore kem’ me ra fli.
            Recital’ Malsorit
            0, si nuk kam një grusht të fortë
            t’i bij mu në zemër malit që s’bëzanë,
            ta dij dhe ai se ç’domethanë i dobët –
            n’agoni të përdihet si vigan i vramë.

            Unë – lugat si hij’ e trazueme,
            trashigimtar i vuejtjes dhe i durimit,
            endem mbi bark të malit me ujën e zgjueme
            dhe me klithma të pakënaqura t’instinktit.

            Mali hesht. Edhe pse përditë
            mbi lëkurë të tij, në lojë varrimtare,
            kërkoj me gjetë një kafshatë ma të mirë…
            Por më rren shaka, shpresa gënjeshtare.

            Mali hesht – dhe në heshtje qesh.
            E unë vuej – dhe në vuejtje vdes.
            Po unë, kur? heu! kur kam për t’u qesh?
            Apo ndoshta duhet ma parë të vdes?

            0, si nuk kam një grusht të fuqishëm!
            Malit, që hesht, mu në zemër me ia njesh!
            Ta shof si dridhet nga grusht’ i paligjshëm…
            E unë të kënaqem, të kënaqem tu’ u qesh.

            Zgjimi
            0 vullnete të ndrydhuna ndër grushta të çelikta të shekujve të kaluem!
            0 vullnete të shtypuna me themra të ngurta të titajve të tërbuem!
            Të cilët n’udhë për në theqafje këtejpari i ranë
            dhe vatrat tona në mjerim i përlanë…
            0 vullnete të ndrydhura!
            0 vullnete të shtypuna!
            Shkundni prangat të mbrapshta! E me brimë ngadhnyese,
            me hove viganash, dëshirash flatruese,
            turniu në të gjitha anët dhe poshtë në dhë zbritni
            – ndosht’ aty keni për të gjetë fillin e një hymni,
            që Illyri e vjetër ndër kremtime këndonte,
            ndërsa zemra e kombit në liri kumbonte.
            0 vullnete të ndrydhuna!
            0 vullnete të shtypuna!
            Tash shëgjetat e flakta të shprehjes suej zharitse
            drejtoni kah qiella në ball të hyut a të dreqit,
            i cili fatin tonë mbytte në mnijë të vet përpise –
            a dijë se të Birt’ e Shqipes folen ia ngrehën vetve

            Poema E Mjerimit
            Kafshatë që s’kapërdihet asht, or vlla, mjerimi,
            kafshatë që të mbetë në fyt edhe të zë trishtimi
            kur shef ftyra të zbeta edhe sy t’jeshilta
            që t’shikojnë si hije dhe shtrijnë duert e mpita
            edhe ashtu të shtrime mbrapa teje mbesin
            të tan jetën e vet derisa të vdesin.

            e mbi ta n’ajri, si në qesendi,
            therin qiellën kryqat e minaret e ngurta,
            profetënt dhe shejtënt në fushqeta të shumngjyrta
            shkëlqejnë. e mjerimi mirfilli ndien tradhti.
            mjerimi ka vulën e vet t’shëmtueme,
            asht e neveritshme, e keqe, e turpshme,
            balli që e ka, syt që e shprehin,
            buzët që më kot mundohen ta mshefin –
            janë fëmitë e padijes e flitë e përbuzjes,
            t’mbetunat e flliqta rreth e përqark tryezës
            mbi t’cilën hangri darkën një qen e pamshirshëm
            me bark shekulluer, gjithmon i pangishëm.

            mjerimi s’ka fat. por ka vetëm zhele,
            zhele fund e majë, flamujt e një shprese
            t’shkyem dhe të coptuem me t’dalun bese.

            mjerimi tërbohet n’dashuni epshore.
            nëpër skaje t’errta, bashkë me qej, mij, mica,
            mbi pecat e mykta, t’qelbta, t’ndyta, t’lagta
            lakuriqen mishnat, si zhangë; t’verdhë e pisa,
            kapërthehen ndjenjat me fuqi shtazore,
            kafshojnë, përpijnë, thithen, puthen buzët e ndragta
            edhe shuhet uja, dhe fashitet etja
            n’epshin kapërthyes, kur mbytet vetvetja.
            dhe aty zajnë fillin t’marrët, shërbtorët dhe lypsat
            që nesër do linden me na i mbushë rrugat.

            mjerimi në dritzën e synit t’kërthinit
            dridhet posi flaka e mekun e qirit
            nën tavan t’tymuem dhe plot merimanga,
            ku hije njerzish dridhen ndër mure plot danga,
            ku foshnja e smume qan si shpirt’ i keq
            tu’ ndukë gjitë e shterruna t’zezës amë,
            e kjo prap shtazanë, mallkon zot e dreq,
            mallkon frytn e vet, mallkon barrn e randë.
            foshnj’ e saj nuk qesh, por vetëm lëngon,
            e ama s’e don, por vetëm mallkon.
            vall sa i trishtueshëm asht djepi i skamit
            ku foshnjën përkundin lot edhe të fshamit!

            mjerimi rrit fëmin në hijen e shtëpive
            të nalta, ku nuk mrrin zani i lypsis,
            ku nuk mund t’u prishet qetsia zotnive
            kur bashkë me zoja flejnë në shtretënt e lumnis.

            mjerimi pjek fëmin para se të burrnohet,
            don ta msojë t’i iki grushtit q’i kërcnohet,
            atij grusht që n’gjumë e shtërngon për fytit
            kur fillojnë kllapitë e etheve prej unit
            dhe fetyrën e fëmis e mblon hij’ e vdekjes,
            një stoli e kobshme në vend të buzqeshjes.
            nji fryt kur s’piqet dihet se ku shkon
            qashtu edhe fëmia n’bark t’dheut mbaron.

            mjerimi punon, punon dit e natë
            tu’ i vlue djersa në gjoks edhe në ballë,
            tue u zhigatun deri n’gjujë, n’baltë
            e prap zorrët nga uja i bahen palë-palë.
            shpërblim qesharak! për qindenjë afsh
            në ditë – vetëm: lekë tre-katër dhe “marsh!”.

            mjerimi kaiher’ i ka faqet e lustrueme,
            buzët e pezmatueme, mollzat e ngjyrueme,
            trupin përmendore e një tregtis s’ndytë,
            që asht i gjikuem të bijë në shtrat vet i dytë,
            dhe për at shërbim ka për të marrë do franga
            ndër çarçafë, ndër fëtyra dhe në ndërgjegje danga.

            mjerimi gjithashtu len dhe n’trashigim
            -jo veç nëpër banka dhe në gja të patundshme,
            por eshtnat e shtrembta e n’gjoks ndoj dhimbë,
            mund që t’len kujtim ditën e dikurshme
            kur pullaz’ i shpis u shemb edhe ra
            nga kalbsin’ e kohës, nga pesha e qiellit,
            kur mbi gjithçka u ndi një i tmerrshmi za
            plot mallkim dhe lutje si nga fund i ferrit,
            ish zan’ i njeriut që vdiste nën tra.
            kështu nën kambët’randë t’zotit t’egërsuem –
            thotë prifti – vdes ai që çon jetë të dhunuem.

            dhe me këto kujtime, ksi lloj fatkeqësinash
            mbushet got’ e helmit në trashigim brezninash.
            mjerimi ka motër ngushulluese gotën.
            në pijetore të qelbta, pranë tryezës plot zdrale
            të neveritshme, shpirti me etje derdh gotën
            n’fyt për me harrue nandhetenand’ halle.
            e gota e turbull, gota satanike
            tu’ e ledhatue e pickon si gjarpni-
            dhe kur bie njeriu, si gruni nga drapni,
            nën tryezë qan-qeshet në formë tragjikomike.
            tê gjitha hallet skami n’gotë i mbyt
            kur njiqind i derdh një nga një në fyt.
            mjerimi ndez dëshirat si hyjet errsina
            dhe bajnë tym si hejt q’i ban shkrum shkreptima.

            mjerimi s’ka gëzim, por ka vetëm dhimba,
            dhimba paduruese qe t’bajnë t’çmendesh,
            që t’ap in litarin të shkojsh fill’ e t’varesh
            ose bahe fli e mjerë e paragrafesh.

            mjerimi s’don mshirë. por don vetëm të drejt!
            mshirë? bijë bastardhe e etënve dinakë,
            t’cilt n’mnyrë pompoze posi farisejt
            i bijnë lodërtinës me ndjejt dhelparak
            tu’ ia lëshue lypsiti një grosh të holl’ n’shplakë.

            mjerimi asht një njollë e pashlyeme
            n’ballë të njerzimit që kalon nëpër shekuj.
            dhe kët njollë kurr nuk asht e mundshme
            ta shlyejnë paçavrat që zunë myk ndër tempuj

    2. Asambli says:

      Injorant. Koment ma lidhje.

      1. kuc he dreq says:

        Meso te shkruash IDIOT!

  2. ShkoDrani says:

    Interesante, i nderuar z. Zefi. Ku u mund te jete origjinali, apo referimi mbi te cilin bazoni kete ndodhi?

  3. Spathiati says:

    Brofka!
    Pse nuk permendni emrin e gazetes dhe diten e botimit, por thoni gjoja “interviste per gazetet angleze ne vitin 1934”???
    Ptu, sunita islamist, genjeshtare ordiner!

    1. The Punisher says:

      Ti zogu c´pate qe u nervozove?! Te tha gje Janulla s´kape…

    2. ay qy says:

      Shko laj bythen ti se ke pune ne darke, Pisoglendi mou ?

    3. Robi says:

      Pse të duhet me se’zbën emei i gazetës? Kush motërqir je ti fundifundit.. janollatosi je?!

  4. Arian says:

    Nuk di sa e vertete eshte kjo ndodhi,por gazetari ka pas te drejte,mbasi Shqiptaret fillimisht kane qene pagane,por me pushtimin e veriut nga Venecianet ajo pjese u konvertua ne kristiane,pjesa tjeter u konvertua ne muslimane nen pushtimin Otoman.Por Fishtes sigurisht nuk i interesont te pohonte e pranonte nje gje te tille mbasi do binte ne kundershtim me besimin te tij te momentit.Nuk perjashtoj faktin qe ish njeri i zgjuar dhe me kulture,por prape deri ne njefare pike mbasi çfardo besimi eshte propagande per te mbajtur injorantet ne skallaveri.

  5. Atdhetari says:

    Anglezet pederasted,legenat,te pabedet

  6. Dani says:

    Te dy kane te drejte.

  7. Hajduti Meritokracia dhe LSI ja says:

    Edhe te hujt e njohin shqiptarin….
    _
    ka thon njo t’vertet, apo jo?

    =
    fishta ja ka kthy me nje banaliet tipik shqiptar

  8. tropojani c100 says:

    tu prefshin ne paqe ato eshtra ka pas burra shqiperia

  9. Kuq e zi says:

    Z.mere
    E ke bere blogun bathore …
    Per BOTA SOT ky perbente lajm javen e kaluar apo skishe drita ta kopjoje me shpejt

  10. Arbëria says:

    Nga komentet duket qartë se fjalët e të pavdekshmit Gjergj Fishta edhe sot i sekëlldisin keqazi ata që nuk ia duan të mirën popullit shqiptar.

    Përsa i përket mendimit të këtij gazetarit anglez që thotë se “ndërrimi i besimit është…një dobësi e karakterit të shqiptarit”. Sipas kësaj logjike i bie që dishepujt e Jezusit e paskëshin ndërruar besimin e tyre nga Judaizmi në të Krishterë për shkak të dobësisë së karakterit të tyre. Kaq i “dobët” ishte karakteri i këtyre dishepujve saqë të vetëm, kundër gjithë botës, përhapën anekënd mësimet e Jezusit, deri në vetëmohim.

    Besimi fetar në rradhe të parë është çështje personale, pastaj familjare, komunitare, e kështu më tej. Ai përkufizon bindjet e secilit prej nesh, të cilat i japin formë mendimit, veprimit, sjelljes, integritetit moral dhe shoqëror të të gjithëve ne. Besimi nuk është një etiketë që e vendosim si stemë në xhaketë për t’u mburrur e shitur mend lart e poshtë. Qe fati ynë i keq që shqiptarët u etiketuan si të tillë (lexo “me dobësi karakteri”) e në mënyrë krejt të cekët nga kësisoj njerëzish (lexo “gazetari anglez”), të cilëve më shumë u interesonte etiketa e jashtme (lexo “feja e shqiptarit”) sesa vlera e brendshme njerëzore (lexo “shpirti i shqiptarit”). Kjo mënyrë dritëshkurtër e trajtimit të besimit fetar po bën kërdinë edhe sot në çdo cep të globit, ku etiketat e shkalafitura të feve që të verbërit i shtrëngojnë fort në duar si hajmali nuk po u bëjnë hiç fajde për të zgjidhur problemet akute me të cilat çdo popull po përballet në ditët e sotme.

    Përshendetje të gjithë vëllezërve shqiptarë kudo që ndodhen!

    1. ca po thu o Shabono says:

      Pershendet Musolinin qe ja donte te miren shqiptareve! ? ? ?
      IDIOT!

  11. Thupra says:

    Shqipetari Hajdut ? Largqofte,engjell “pagane” me besim sunit

  12. GK says:

    I nderuar Toni KS dhe Ju tropojani c 100 Ju lumte mendja qe i keni thene shkurt dhe sakte.Nuk ka fare rendesi per mua qe i perkas nje besimi fetar tjeter nga ajo e FISHTES se MADH. Per mua Ai dhe rralle si AI ishte nje vullkan, meteor i patriotizmit Shqiptar. KRYETARI i Alfabetiti te gjuhes SHQIPE. LAHUTA E MALSISE oh cfare mbrekullie boterore. Jo me kot kritika boterore e asaj kohe e ka quajtur gjeniun GJERGJ FISHTA si HOMERIN e ILIADES me vepren e tij LAHUTA E MALESISE. Kujtoj babain tim qe thoshte qe ne biblioteken e tij pasurine me te madhe Ai cmonte “LAHUTEN E MALESISE.”…………. dhe” YLLI I ZEMRES” te LASGUSH PORADECIT..

    1. shih shih says:

      Tralala zura nje gale! ? Lahuta e Malcise eshte nje krijim i rendomte anakronik qe keqperdor patriotizmin,ne menyre qe autori te perfitoje publicitet “patriotik”. Nga pikepamja letrare Lahuta eshte nje mediokritet ?

  13. E mire pergjigja e Fishtes,por por shqiptaret kane bere progres te madh,nga koha e Fishtes kur vidhnin vogelsira,sot ata vjedhin banka cdo muaj,vrasin njeri tjetrin me shumice,drogohen dhe me shume trafikojne drog,pa le kur vjen fjala per trafik femrash,pa le kur vjen puna per te rrembyer token e tjetrit,pa le nga komunis i terbuar, qe jepje jeten per enverint mund te behesh antikomunist i flakte dhe sahanlepires.
    Po te ishte gjalle Fishta nuk do ishte ne gjendje ti kthente pergjigje anglezit se edhe ne angli e kudo ka aq shume shqiptar kriminela neper burgje dhe qe enden te lire.Fishta do shikonte qe per nje pashaporte te huaj shqiptari do e ndronte dinjitetin edhe me nje bythe plake ,qe mos te flasim per fene qe ata qe ngrene sumen perpjete jane shtuar edhe po ikin deri ne firifistun per te luftuar per allahun…………

  14. Para Laci says:

    Edhe Sokrati nuk do ja jepte nje pergjigje te tille gazetarit. Fishta nuk e mohoi se shqiptari eshte hajdut. Ai i tha thjesht se ne vjedhim dhe ndryshuam fe nga halli, por ne vjedhim edhe pushke qe la te kuptoje se ne jemi edhe luftetare. Pyetjet e gazetarit ishin me qellim qe ti ulte karakterin shqiptarit dhe e kujtoi Fishten te paditur por mori pergjigjen e merituar.

    Pastaj Anglezet pirate kane wene gjithmone.

Lini një Përgjigje

Adresa juaj email nuk do të bëhet publike. Fushat e domosdoshme shënohen *

Lini një Përgjigje