Dje gjatë natës në oborrin e shtëpisë së Hazbiut u thye dardha e vetme.
Stuhia e fortë e lëkundi disa herë derisa e përkuli dhe e theu.
Kokrrat e saj kishin mbushur oborrin, ndërsa pemët e tjera ishin zhveshur.
Hazbiu, që doli i alarmuar nga shtëpia, vuri duart në kokë.
-Çështë kjo hata, tha, në mes të beharit!
Prej atij tersit e kemi këtë gjë.
Dhe ja nisi të mallkonte:
-O Ilir Meta, ti që ngele rrugëve të Bosnjës me ata serbët, mos u kthefsh i gjallë, se për ty na dënoi Zoti e na shkuli pemët në oborr.
-Ti që na ke ndjell tersin në këtë vend, t’u bëfshin lugatë të vrarët në Bosnjë e të dalçin para tek vila në Lalëz.
-Ti që na prishe kohën në mes të korrikut, t’u bëfshin marmalatë këto dardhë që më janë shkundur, e i hëngërç në burg.
-Ti që na prishe kohën me tersllëqet e tua, t’u shfaqtë Xhorxh Sorosi në ëndërr, e të premtoftë që do të paguajë lekët e burgut.
-Ti që na prishe kohën me atë bluzën me vija si i burgosur, të ndihmoftë Xhorxh Sorosi ta bësh uniformë të LSI.
-Ti që na prishe kohën me tersllqet e tua, të ardhtë Xhorxh Sorosi me Fahriun në Presidencë dhe e lavdërofsh natë e ditë.
-Ti që na prishe kohën me tersllëqet e tua, u bëfsh emigrant në Itali e të zboftë Salvini.
-Mos bëfsh hajër ishalla, që ke zemëruar Zotin dhe ne paguajmë për kusuret e tua.
-Të dënoft Baba Aliu, që e ke tradhtuar dhe je bërë me Izetbegoviçin.
-T’u mbarfoshin paratë për kampingun e Jalës dhe mbeç në dorë të Koço Kokëdhimës.
-Ishalla të arratiset macja nga shtëpia dhe mbetç kukudh, pa Sashën në shtëpi.
-Ngelç në dorë të Bujar Nishanit, kur do të duhet të mbrohesh, kur të të shkarkojnë si president.
Hahahah…..
Ishalla t’u thyeftë unaza që ke vënë në stomak dhe u bëfsh përsëri si bark merluci ose si barku i Tit Vasilit.
T’u thaftë dora ty e Monikës e mos vënshi më krem dielli kur të shkoni në plazhin e Lalëzit. Ty të përvëloftë surratin e Monës i shkriftë silikonin.
Jarabi o perëndi e madhe.
E bukur