Opozita, #MeToo me çdo kusht në institucione

12 Gusht 2019, 18:21Politika TEMA

Nga Lorenc Vangjeli

Ishte slogan jashtëzakonisht i gjetur. I thjeshtë. I kuptueshëm. I drejtpërdrejtë. Si i tillë, ai kishte të gjitha shanset të bëhej menjëherë popullor në Tiranën e ndezur nga emocionet e të panjohurës që propozohej: të pengoheshin me çdo kusht votimet e 30 qershorit. Slogani kishte vetëm një problem të vogël. Nuk ishte origjinal. Nisma “Edhe unë”, ishte përkthim i lëvizjes #MeToo, një lëvizje që denonconte grabitqarët seksualë në SHBA dhe që u bë jashtëzakonisht popullore dhe interesante në gjithë botën, si të gjitha gjërat që kanë seks brenda Por në Tiranë, si të gjitha kopjet dhe  si ndryshimi i seksit të përjetshëm me politikën e përkohshme të ditës, nisma rrezikoi të kishte fatin e kopjes. Që në rastin më të mirë mund të keqkuptohej.

E drejtuar kryesisht ndaj kryeministrit Edi Rama, që zakonisht pikturohet si dhunues i shumëfishtë, i opozitës, i institucioneve, i miqve që i mungojnë dhe i kundërshtarëve që shpik, dukej sikur lëvizja i vinte edhe nënshkruesit e saj në pozitën e viktimave që denonconin agresione të një natyre tjetër dhe jo arrogancën politike të Ramës. Kaq i dukshëm ishte ky lloj paralelizmi, sa në fakt, edhe vetë Rama u ndruajt të bënte atë që shijon më së shumti: ironinë dykuptimëshe me kundërshtarët edhe atëherë kur kjo gjë nuk i vlen askujt.

Dy muaj më pas, tani kur 30 qershori është një realitet, përkundër cfarë besonin skeptikët, kundërshtarët apo përkrahësit, ka një pyetje që vlen të bëhet. Kush e dhunoi më shumë opozitën, Edi Rama si kundërshtar i saj apo ajo vetë vetveten? Për të pasur një përgjigje normale duhen llogaritur së paku tre stacionet kryesore të këtij gjashtë mujori të ethshëm.

Djegia e mandateve të opozitës në shkurt është një patate e nxehtë që përvëlon ende në gusht. Më shumë i marrë se i padobishëm, gjashtë muaj më pas, ky akt nuk i dogji prehrin qeverisë.. Përkundrazi. Ai e transferoi fokusin e problemit nga qeverisja dhe qeverisësit shpesh kontraversë të këtij vendi, tek opozita, e cila u vetëshndërrua në problem për t’u zgjidhur.

Qoftë Basha si inisiator formal, qoftë Kryemadhi si ndjekëse e këtij aksioni, me siguri nuk e kishin menduar se kjo çudi që çuditi gjithkënd, ishte një armë që mund të kërcënonte, por nuk duhej shpërthyer. Sepse në këtë mënyrë, ata u shndërruan në kamikazë që hodhën në erë veten në themel të sistemit, duke dëmtuar realisht sistemin, por duke u vetëvrarë në pakthim.

Stina e protestave, në prolog të secilës prej tyre premtohej largimi i kryeministrit, bëri gjithçka dhe afroi çdo pamje të mundshme në Tiranë, përveç ndryshimit të polifotos së qeverisë, e cila u bë edhe më shumë një “one man shoë”.

Shumë energji e shkuar dëm kundër mureve të godinës së këshillit të ministrave dhe edhe më shumë mllef e molotovë ndaj oborrit të godinës së parlamentit, nuk plotësuan asnjë pritshmëri. Vetë parlamenti nuk pati vakuum për shumë ditë. Pavarësisht se kush e mbushi boshin e opozitës, egoizmi njerëzor, karrierizmi, nevoja vetjake, komikja e veshur me kravatë, presioni me shkop e karrotë i qeverisë apo ndoshta edhe ndopak idealizëm, parlamenti sot ka Doktorin, Lulin, Monës, Edin, Albanën, Joridën, Gridën, Flamurin dhe shumë Ervina të tjerë me portrete të ndryshëm, por jo shumë ndryshe nga ata. Në disa raste, madje, edhe më të mirë nga ata që ikën sepse së paku nuk kanë bërë keq si ata.

Por nëse në largimin e opozitës nga parlamenti, me zor dhe në mënyrë të sforcuar edhe mund të gjendet ndonjë justifikim, absurdi u thellua me lënien në tavolinë të minimalisht 25, 30 apo dhe më shumë bashkive të vendit. Refuzimi i zgjedhjeve lokale të qershorit ishte një budallallëk që sa më tepër kohë kalon, aq më qesharak e komikë i bën vetë bojkotuesit. Qesharake është dhe skena tjetër e fituesve, por me një diferencë domethënëse: ata janë në zyra dhe kundërshtarët e tyre në rrugë.

Në të gjithë këtë trekëndësh, lëvizjet e Presidentit të Republikës në fund të gjithë llogarisë, e kanë shndërruar atë në palë, por pa mundur të jetë në të njëjtën kohë dy në një. Meta nuk është dot portreti i ashpër i opozitarit sepse nuk ja lejon formaliteti i postit, nuk është as Presidenti i Republikës sepse nuk ja lejon urrejtja opozitare që ka ndaj gjithçkaje përfaqëson Edi Rama.

Gushti është zakonisht muaji me i shkurtër në Tiranë. Gushti ikën më shpejt se cilido muaj tjetër. Si të gjitha gjërat e bukura që nuk jetojnë gjatë, ai do të pasohet nga shtatori që vijon me pak inerci pushimesh për të përfunduar në tetor e më tej, kur fjalën nis dhe e mer logjika dhe realizmi ngjethës shqiptar: me luftë për të siguruar bukën e mbijetesës së shumicës dhe me luftën e një pakice tjetër që pretendon se di të shumojë si Jezu Krishti bukën e të varfërve të shumtë të vendit.

Atëherë do të kuptohet se opozita duhet të ripërqafojë sërish sloganin e vjetër të lëvizjes #MeToo. Pa pasur frikë se e keqkuptojnë si viktimë përdhunimi, por me dinjitetin e plagëlëpirjes, duhet të ketë një synim të vetëm: #MeToo dhe me çdo kusht në sistem. Ndryshe, bota e vogël shqiptare do të vazhdojë të vërtitet #EdhePaOpozitën    e saj, që duke dashur të rrëzojë Edi Ramën, ju rrëzua atij vetë nëpër këmbë; prova e gjallë e bindjes se atë që të bën absurdi vetjak, nuk ta bën as armiku më i egër!

5 komente në “Opozita, #MeToo me çdo kusht në institucione”

  1. Mihali says:

    Vari i vetvrasësit në kohë të largëta bëhej në udhkryq që njerëzit që kalonin ta idetifikonin si vetëvrasës.Kjo sepse nuk kishin mundësi ti bënin gjyqin vrasësi.Dhe ky rast duhet bërë nje përkujtimore që vran veten për pak pushtet .Ose edhe një memorial si e Turkut tek parku i liqenit ku të shkruhet “Na ishte njher nje parti dhe disa partiza (pa elektorat) që kërkonin pushtet me dhunë dhe kur nuk e aritën dot ato morën venimin e vet asgjesimi.”

  2. edi says:

    Kur isha ne Kombin tim Shqipetar i votova 2 here keto palo-demokrate degjoj shume emra l.s.i-ne ,Ca particka me emra dhe fytyra te pa pare ,por mernin parate e Popullit Demokratet ,ishin dhe jane banditet me te medhenj ne truallin tone Shqipetar Ndertuar me Salen si kalifati i mesdheut SI NIP e Mbese e Zogut te Burgajetit I na erdhen Lulushi dhe Monika nga Dibra ,Por kurre nuk mungoi ne treshen Atos Patos Dartajan i katerti ishte me vlere te Floririt qe Ropi kur na u duk Skraparlliu i nipi i Sulo-Gradecit k/kriminelit qe vrau e preu me urdher te diktatorit Enver , Sot si nje bedel i vogel me koke Hardhucke Ben thirrje per votime qetesi ,dashuri ,dhe ca here ben pyetje se SPAK ,NUK ESHTE NDERTUAR ,Oh shoku kumandar ,eshte formuar dhe po ecen perpara ,duke zgjellur ca emra ku i yti eshte ne Top Ore batakcinj dhe hajduter dhe pushta ,pa turp. Mbasi ropen Popullin per 25 vite sot thone se e shkuar e harruar koha e tyre POR JEMI TE VIRGJER O TE QEPUR OR MBYLLUR ME SHAP .Cfare mizori banditesh sillen ne ate komb . Qe kur i degjon se flasin per gjakun Shqipetar dhe vuajtjet qe po heq Populli Shqipetar ,thua A ishin keto majmune kur vidhnin rrinin te qete duke gjuajtur skutat ku ishin te ardhurat e Shtetit te pa kontrolluar te Qeverise Berisha e company , Sot qahen e u rrollen nga syte se u dhembset Populli Me duket ato qe u vrane ne Turqi se Popullin e tyre e ropen dhe rruajten deri ne Palce , Turqeve u bene lapidar , Deshmoret tane te djeshem dhe te sotem su dihet name nishan Sa perbindesh dhe maskarenj paske qene si rrace I NDERUARI PADER GJERGJ FISHTA KISHTE TE DREJTE KUR E MBYLLI ME ATE FJALI QE SINQERISHT SI HEK NJE PRESJE

  3. Dymi says:

    A ka lexuar kush ndonje shkrim te tij qe te mos jete i lidhur me seksin? Duhet te jete shume i frustuar nga mungesa e seksit ne jeten e tij.

  4. Koco says:

    Ish Partia e Idaleve të Dhjetorit 1990 tashmë me plot gojë mundet të quhet një Bandë Rrugeçerish , të cilet kanë per arme e ideologji , Shpifjet , intrigat , Ligësitë , Lakuninë për të Vjedhur , Shkatëruar e denigruar Shqipërinë e Shqiptaret kudo ku ndodhen e jetojnë . Tashmë kjo Bandë mund ta quash të vetë quajtur tashmë ” Partia e të Zgjebosurve e të Menderosurve e të mos ju qoftë koka e cila duhet të varroset e groposet një ditë e më parë se po kutërbon e po qelb gjithë politik bërjen e cila ngazon si dy pika uji me Ata ” Qentë endacakë të Rrugës, që i gjen të ku do ndodhur në strofullën e Shqupit apo në harati a mergatë si ata Korbat e Kukuvajkat që vajtojnë kohen e Satrapit , XHihadistit Sahli e regjimin gjakatar, të pa besë e vrastar të atij Monstre dhe këlyshëve të atij Gjarpëri të Zi .

  5. Nexhat says:

    Ata kishin pushtetin dhe e lane oj mbeturina te komunizmit. Kurse keta te Rilindjes rrine me pushtete te vjedhur ju ndoshta nuk keni qene ne shiperi te ndegjoni pergjimet se si e kane mare pushtetin me kriminel e bandite qe çdo dite ua nxjerin te jashtmit se per opoziten qe i ka thene gjithe ketyre viteve ai Trapi as nuk deshte te ndegjoje. Gjithe keta skandale kjo qeveri duheshte qe moti te kishte ra dhe te gjithe duhet te shkojne ne burge qe nga kryeministri se pa dijenin e tije asgje nuk eshte be or dhembe kopaçje. Pse nuk dorehiqet Rama ti hape rruge zgjidhjes se krizes se ka frike se drejte ne burge do shkoje me gjithe banden e tije nga keto mega skandale qe nuk i ka pase asnje qeveri. Ai mendone se duke qendruare me force ne pushtet do shpetoje, ai e dine qe Trampi ia ka pre bileten dhe ju mbeturinat qe e mbroni per pese leket e droges qe ua jep se ju nuk jeni per kurgje tjeter nje dite edhe ju do te pergjigjeni per parate qe i keni mare vetem per te lehure neper studio duke mbrojtur krimelet.
    Ai qe mmbrone kriminelet eshte me kriminele se ata.

Lini një Përgjigje

Adresa juaj email nuk do të bëhet publike. Fushat e domosdoshme shënohen *

Lini një Përgjigje