Atje ku fluturojnë shqiponjat / Shqipëria, pushtime dhe legjenda

13 Shtator 2014, 19:43Kulturë TEMA

Nga Giovanni Armillotta

Shqipëria moderne (“Vendi i Shqiponjave”) nisi të quhet kështu duke filluar nga shekulli XI, së pari nga historianët e Bizantit dhe në vijim, në perëndim të kontinentit tonë. Origjina e emrit, pra, “Albania”, nuk ka domethënien e “regione dell’alba” – “rajoni i agimit”, duke qenë se është pagëzuar nga shkrimtarë që jetonin në lindje të vendit. Latinisti dhe leksikografi Ferruccio Calonghi (1866-1945) i referohet temës joindoeuropiane alb- me vlerën e “malit”, prej nga ka buruar madje edhe termi latin Alpes: Alpet. Dhe në fakt, Shqipëria është një vend me male, i lehtë për t’u mbrojtur dhe i vështirë për t’u pushtuar, siç e kanë treguar edhe përpjekjet e shumta për pushtim gjatë historisë disa mijëra vjeçare të këtij vendi.

Vetë romakët, që përpara ndarjes në dy pjesë të perandorisë, identifikonin tek Albani, (Augusti, Plini i Vjetër) banorët e Albania-s, rajon kaukazian në perëndim të Detit Kaspik, sot Shirvan (Azerbajxhan) dhe pjesë e Dagestanit (Federata Ruse). Në po të njëjtën kohë, banorët e Shqipërisë së sotme quheshin Ilirë (Ennio, Livi, Plauti), apo Ilirikë (Ampelio, Ciceroni, Plini i Vjetër), një dëshmi e autoktonisë së popullit shqiptar dhe të gjuhës së tij, e cila është më e lashta e familjes indo-europiane.

Të nesërmen e ndarjes së parë të perandorisë romake (viti 286), Shqipëria e sotme ishte e ndarë në dy pjesë – Praevalitana (mes Kotorit dhe lumit Shkumbin) dhe Epirus Nova (deri në jug të gjirit të Vlorës, në Vlorë). Kjo e fundit kaloi në administrimin direkt të Augustit të Lindjes, iliriani Dioklezian, ndërkohë që pjesa tjetër e Ilirisë (nga Kotori, në Dalmaci deri në veri – i shkonte Augustit të perëndimit, ilirikut Maksimian: dhe situata u konfirmua edhe në ndarjet e mëpasshme perandorake.

Një histori pushtimesh

Nga shekulli V e këtej në pjesën ilirike të Ballkanit pati pushtime të popujve barbarë (gotë, ungarë, bullgarë, avarë) “por sic konfirmon Treccani – më të rrezikshëm nga të gjithë ishin inkursionet sllavë”, që vinin nga stepat e lindjes. Megjithatë “presioni sllav u paralajmërua më rrezikshëm pak më vonë, kur, në vitin 636 serbët u thirrën në rajonet danubianë nga vetë perandori Heraklio, i cili donte t’i kundërvinte me avarët”.

Pas kësaj, Shqipëria u përshkua nga hordhi serbësh, bizantinësh, bullgarësh dhe më pas sërish nga ushtritë e perandorisë romake të Lindjes.

Rreth vitit Një mijë, shteti bizantin – që në treqind vitet e fundit kishte pësuar goditjet, fillimisht të barbarëve longobardë nga verilindje, më pas të persëeve dhe të Islamit nga lindja dhe jugu, e më pas të barbarëve sllavë dhe bullgarë (popull me origjinë mongoliane që mori gjuhën dhe zakonet sllave) nga verilindja, kishte krijuar pesë rajone ushtarake (themata në greqisht; njëjësi thema). Thema Longobardia, i korrespondonte pak a shumë Pulias dhe Bazilikatës së sotme, me Sipontumin e rithemeluar në 1256 nga Mbreti Manfredi me emrin Manfredonia; Barium-Bari dhe Brundusium-Brindizi si qytete kryesorë; Thema Calabria përkonte me rajonin e sotëm, dhe kishte në Consentia një prej qendrave më të rëndësishme. Dy themata u krijuan në fund në Shqipëri: Thema Dyrrachium (me Dyrrachium-Durrësin dhe Antibaris-Bar) dhe Thema Nicopolis (me Aulon Ebellona-Vlorën, Buthrotus-Sarandë dhe Nicopolis-Prevezë), si dhe një të fundit, Thema Cephalenia, që gruponte Korfuzin dhe ishujt jugorë jonianë.

Më pas, dy themata-t shqiptare u bënë baza për ripushtimin e territoreve që ishin pushtuar përkohësisht nga sllavët; në fakt, nga shekulli XI deri XIV, princërit shqiptarë rimorën një pjesë të madhe të rajoneve aktualë shqiptarofonë. Kur venecianët sulmuan Kostandinopojën (12 prill 1204) dhe nënshtruan perandorinë romake të lindjes, Michele I (kushëriri i perandorit bizantin Alessio II Angelo Comneno, 1195-1203) bëri marrëveshje me princërit shqiptarë për të grupuar despotatin e Epirit në funksion antivenecian; ky kufizohej me perandorinë latine, e ngritur pas shtypjes së asaj bizantine gjatë kryqëzatës së katërt të vitit 1204, dalë jashtë qëllimeve të Papës Innocenzo III (1198-1216) dhe manipuluar nga tregtarët e Venecias, të cilët për një kohë të shkurtër kontrollonin Shqipërinë dhe Epirin.

Në vitin 1261 familja Paleologu rivendosi perandorinë romake të lindjes, por despotati shqiptar i Epirit ruajti pavarësinë e tij.

“Princi” i parë

Në vitin 1355 forca e madhe ushtarake e serbëve udhëhequr nga mbreti i tyre, Stefan Dushan, mposhti perandorakët në Adrianopolis, duke turpëruar bizantinët dhe duke u përhapur në të gjithë Greqinë. Në ndërkohë, shqiptarët jo vetëm iu kundërvunë serbëve por, në vitin 1358 princi shqiptar Karl Topia mposhti despotin e Epirit, Niqifor II Orsini: Shqipëria forconte kështu limes-in (kufirin) e vet.

Karl Topia – historikisht primus albanensis inter pares (disa studiues e quajnë “mbretin e parë të Shqipërisë – ishte biri i Andreas, nga ana e tij bir i Thanasit, që në fundin e shekullit XIII, mposhti serbët në Durrës; më vonë, vetë Karl Topia, në vitin 1368 çliroi Durrësin nga Angioinët napoletanë.

Ditën e San Vitos në 1389, koalicioni i popujve ballkanikë (shqiptarë, boshnjakë, bullgarë, dalmatë, serbë, hungarezë, vllehë) u mposht në Fushë-Kosovë nga Murat Pasha I, sulltan i turqve otomanë: ushtria e pashait ishte e përbërë më shumë nga ushtarë serbë të rekrutuar nga Murati I në Maqedoni se sa nga otomanë, ndërkohë që shqiptarët ishin në krah të princit kristian. Ushtari shqiptar Millosh Kopili vrau sulltanin, ndërkohë që Stefani (biri i mbretit serb llazar, komandant ushtarak i koalicionit) dhe Vuk Brankoviç (vasali serb i Kosovës) kaluan në radhët e turqve. Stefani i dha bijën e tij, Maria Despina, si konkubinë sulltanit të ri, Bajazidit I, u bë gjeneral turk dhe ruajti zotërimet e tij.

Të nesërmen e betejës së Fushë-Kosovës, tre princërit shqiptarë, Balsha Gjergji II dhe Teodor Muzaka II- me në krye Gjergj Kastriotin I (bir i Karl Topisë dhe gjysh i Skënderbeut) – u tërhoqën në kufijtë e tyre dhe, duke iu rezistuar turqve, ishin në gjendje të ndërtonin një entitet kristian shqiptar që shtrihej nga kufijtë jugorë të Raguzës (Dubrovnik) deri në Gjirin e Patras.

Ndërkohë, në vitin 1396, gjenerali i sipërpërmendur Stefan, me 12 mijë ushtarë i dha mbështetje vendimtare Bajazitit I në betejën e Nikopolis (Nikopol, sot në Bullgari), ku me ndihmën serbe, sulltani shpartalloi ushtrinë e francezëve, skandinavëve, gjermanëve, hungarezëve dhe vllehëve, që kish dalë të pengonte ekspansionin islamik në Europën ballkanike dhe juglindore.

Mbetën shqiptarët, të cilët në shekullin XV iu kundërvunë të vetëm turqve, ndërkohë që “është lavdia e Shqipërisë, e cila i ka dhënë në këtë periudhë krishtërimit njërin, dhe ndoshta më të madhin e mbrojtësve të tij, Gjergj Kastriotin” (thuhet në Enciklopedinë Italiane, 1929), i quajtur Skënderbej.

Napoli dhe Venecia, interesa në Ballkan

Pavarësisht gjithçkaje, e ndonëse formalisht nën qeverisjen fillimisht të perandorisë së lindjes e më pas turke, me kalimin e shekujve u formuan në Shqipëri principata lokale që ruanin marrëdhënie shumë të mira me venecianët, napoletanët, amalfitanët. Entitetet ballkanikë në gjirin e perandorisë bizantine ishin të interesuar për daljen në Mesdhe, dhe Venecia e Napoli kontrollonin të gjithë bregun lindor të Adriatikut, duke ruajtur marrëdhënie të mira me shqiptarët për motive si tregtare, ashtu edhe gjeopolitike (kanali i Otrantos). Napoletanët synonin marrëdhënie diplomatike me shqiptarët, ndërkohë që Venecia synonte edhe një prani të qëndrueshme strategjike ushtarake. Megjithatë, ishin pikësëpari sovranët napoletanë që konsoliduan një politikë të jashtme me shqiptarët që, me kalimin e kohës forcoi lidhjet politike, ekonomike dhe morale mes vendit të shqiponjave dhe Italisë në tërësinë e saj.

Në vijim, paqëndrueshmëria e mbrojtjes bizantine, pushtimi turk dhe vdekja e Skënderbeut (17 janar 1468), bashkë me rivalitetet e shumtë të brendshëm mes princërve shqiptarë – të cilat heroi kombëtar u përpoq t’i frenojë – sollën zhbërjen e Lidhjes së Lezhës. Në momentin e fitoreve të mëdha të Skënderbeut, Shqipëria shtrihej nga kufijtë e sotëm në Kosovë, Novi Pazar, Metohi, Dibër, Ohër, Janinë dhe Artë. Me ardhjen e pushtimit turk, shumë shqiptarë u strehuan në Venecia dhe në Italinë e jugut, ku ekzistonin tashmë forma të administrimit lokal, të qeverisura nga shqiptarë.

Viktor Emanueli III ishte mbret i Italisë dhe Shqipërisë nga 16 prilli 1939 deri në 25 tetor 1943. Por ka një aspekt pak të njohur që shënon një epokë historike gjatë të cilës një pjesë e territorit italian është qeverisur nga shqiptarë. E nëse do të donim të operonim me metrin e të drejtës aktuale ndërkombëtare, ishte më shqiptare ajo pjesë e Italisë e qeverisur nga shqiptarë në shekullin XV, se sa ka qenë “italiane” Shqipëria e kërkuar nga regjimi fashist. Por të shohim si u zhvilluan ngjarjet, duke analizuar relievin historik dhe strategjik të rajoneve në fjalë.

Monte Sant’Angelo, qendër e madhe e Promontorios së Garganos, i famshëm që në Mesjetën e hershme për faltoren e S. Michele Arcangelo – i vizituar nga shumë papë, perandorë dhe princër – u bë një prej ndalesave të shenjta të të penduarve që shkonin për pelegrinazh në Tokën e Shenjtë, apo gjatë kryqëzatave. Edhe San Francesco d’Assisi qëndroi aty nga 1216 deri në 1222. Të spikatura, historikisht dhe artistikisht, janë edhe kisha e Shën Pjetrit, i ashtuquajturi “Varri” i mbretit longobard Rotari, kisha e S. Maria Maggiore, si dhe Kështjella Normane, për ndërtimin e të cilave, siç do të shohim, shqiptarët kanë dhënë një kontribut vendimtar.

Qyteti, i ngritur përreth vendit të shenjtë më të vjetër që ka krishtërimi, pas Jeruzalemit dhe Romës, ka patur një rëndësi shumë të madhe që nga epoka e vonë romake dhe mesjeta e hershme. Për më shumë se një mijëvjeçar u fortifikua në mënyrë të pandërprerë dhe rëndësia e saj taktiko-logjistike është përshkruar shumë mirë në vitin 1500 me fjalët e Markoldit: “Megjithatë, duhet ditur se katër janë pjesët kryesore, për të cilat dyshohet, se turku mund të vërë këmbë në Mbretëri, e që janë Taranto, Bari, Trani dhe Monte Sant’Angelo… Mbetet Monte Sant’Angelo, që duke qenë në krye të të gjithë Pulias rrethon gjashtëdhjetëmijë, me një pjesë mbi det, në një shkëmb shumë të fortë”.

“Honor” i Monte Sant’Angelos u krijua në shkurt të 1177 nga Guglielmo II il Buono i Sicilisë (1166-89), si “vend ku ushtrohet një autoritet më i lartë se sa ai feudal” (siç ka shkruajtur historiani Pier Fausto Palumbo; si pranim i prestigjit që kishte vendi i shenjtë.

Ky rajon përfshinte veç kryeqendrës Monte Sant’Angelo, edhe Siponton, Viesten, Lesinan, Peschicin, Carpinon, Cagnanon, Sfilzin, Candelaron, Versentinon, Lanzanon dhe manastirët e S. Giovanni in Lamis, S. Maria di Pulsano, bashkë me zotërimet e tyre. Honor-i iu dha si dhuratë Giovannas, bijë e Henrikut II mbret i Anglisë (1154-89), dhe bashkëshorte e mbretit Gugliemi.

Kur Ferdinandi I i Aragonës, mbret i Napolit (1458-94) u detyrua të strehohet në Barletta, për shkak të sulmit të Angionëve, ai u rrthua në atë qytet dhe u shpëtua prej ndërhyrjes së Skënderbeut. Në shenjë mirënjohjeje mbreti, në vitin 1464 i dha në zotërim princit shqiptar dukatin e Monte Sant’Angelo, që përfshinte edhe San Giovanni Rotondon, apo më saktë l’Honor.

Honor-i i lashtë, me gjithë territorin e vet të gjerë, ndërpreu procesin e tij të shpërbërjes dhe në të hyri një dukat me përmasa shumë të reduktuara dhe juridiksion më të kufizuar, në krahasim me të kaluarën, por më lehtësisht i mbrojtshëm.

Zotërimi i Skënderbeut dhe trashëgimtarëve të tij zgjati afro njëzetë vite. Ferdinandi I kishte dashur t’i demonstronte mirënjohjen e tij princit shqiptar, duke i dhënë, bashkë me feudin, edhe shumë kompetenca dhe të drejta hyrjeje, si privilegji i “marittima”-s, domethënë mbledhjen e taksave për mallrat që ngarkoheshin dhe shkarkoheshin, juridiksionin e drejtpërdrejtë të drejtimit, të drejtën për të eksportuar mallra me çfarëdolloj vlere nga brigjet e Monte Sant’Angelo dhe nga porti i Mattinatas, me përjashtim të të drejtave mbi Manfredonian.

Ndërkohë që Skënderbeu ishte në Shqipëri, duke luftuar kundër turqve në 1467, bashkëshortja e tij erdhi në Monte Sant’Angelo për të marrë Kështjellën dhe për të banuar. Por, pas vetëm pak muajsh iu desh të kthehet në Shqipëri, për t’i qëndruar pranë bashkëshortit të sëmurë, i cili vdiq në moshën 65 vjeç. E mbetur e ve, Donika, me të birin Gjon Kastrioti shkoi të jetojë në Napoli me të ardhurat që merrte prej dukatit të Monte Sant’Angelo, ku kishte siguruar edhe mbledhjen e taksës mbi kripën.

Koha dhe sulmet e pësuar kishin lënë tashmë shenja mbi Kështjellën Normane dhe muret e saj të fortifikuar. Ferdinandi I, që në 1475 u kthye në Monte Sant’Angelo jo si luftëtar, por si pelegrin, vërejti me sytë e tij domosdoshmërinë e restaurimit të pikave më të rëndësishme të fortifikimeve. Në vitin 1483, ai urdhëroi Gjon Kastriotin që të merrte masat me qëllim që “tokat e bregdetit, të malit, të Viestes, të mos kenë asnjë lloj dobësie ndaj sulmeve të armikut”. Punimet e restaurimit kanë vazhduar me siguri në mënyrë të kënaqshme, përderisa në 1484, mbreti i shkruante “qytetarëve të Monte Sant’Angelo, duke i falënderuar për përkushtimin me të cilin kanë ndjekur fortifikimin dhe restaurimin e mureve të vjetëruar të qytetit. Ai u lutet qytetarëve të mbajnë sa më mirë, sado që është i munguar, Gjon Kastriotin, zotërinë e tyre, i cili ka shkuar në tokën e Otrantos të luftojë kundër armiqve” (N.Barone).

Shkëmbimi i Gjonit

Në përfundim të punimeve, në 1493, kështjella e Monte Sant’Angelo siç ndodhi në po të njëjtën kohë edhe për atë të Manfredonias, ishte e përforcuar nga dy kulla të mëdha, përveç se me mure më fortë që u shkonin për shtat nevojave të reja për mbrojtje, që kishin lindur prej përdorimit të artilerive, apo armëve të reja të zjarrit. Mbreti u ndie shumë i kënaqur nga punimet e kryer dhe, në 1492 informoi Giacomo Pontanon dhe të tjerët për masat që ai kishte marrë në rast se “turqit prishnin paqen”, sii dhe kërkoi që në Monte de Sancto Angelo Messer Theodoro të shkonte bashkë me njëqind burra të armatosur. Eshtë kjo periudha kur Ferdinandi I nisi të ngrerë shumë kulla roje kundër saracenëve që, të ndërtuara në pjesën më të madhe gjatë periudhës spanjolle, vërehen edhe sot e kësaj dite përgjatë bregut të Garganos dhe të gjithë Italisë jugore.

Duke iu kthyer çështjeve të feudit shqiptar, Gjon Kastrioti, në 1484, duke mos duruar nervozizmin e demonstruar nga popullsia për taksat e domosdoshme që ishin mbledhur për fortifikimin e zonës, kërkoi dhe siguroi nga mbreti këmbimin e Monte Sant’Angelos dhe San Giovanni Rotondos me tokat e Soletos dhe San Pietro in Galatina, pranë leçes, me titullin e Kontit. / Marrë nga Revista “Medioevo”/

PERSHTATI: BOTA.AL

47 komente në “Atje ku fluturojnë shqiponjat / Shqipëria, pushtime dhe legjenda”

  1. Zigur Qarri says:

    ne sunitet nuk kemi asnje te drejte te mburremi me shqiponjen,per ne i paharruar qofte Sulltan Murati

    1. jo buka haram por edhe toka.. says:

      epo mos u anko atehere kur te shkosh tek sulltani…………

    2. zef says:

      Erdhen osmanellinjt ne token shqiptare dhe e helmuan arberi
      me fene orientale qe populli shqiptar edhe sot e kesaj
      dite po vuan pasojat e kesaj kulture te fulliqur.

    3. mirel says:

      falju dhe Stefanit, jepi dhe motren tjeter sulltanit, dhe e ploteson misionin e sunitit

    4. tourkofagos says:

      Kurse ne Kanacket grek, nuk kemi asnji te drejt te mburremi me helenet e vjeter, sepse ne jemi sllavo-maqedon, sllavo-bullgar, serb, turq, dhe pjesa ma emadhe, arvanitas!

      1. ku jane gerrket jevgjit anadollak? says:

        jeni edhe mongolo-jevgjit (nuk duhet ta harrosh kurre kete)

        1. shqiptari says:

          pyetja eshte: Arvanitasit c’jane? Greke apo Arber?
          Per ty qe e ke emrin me turk e kam.

          Lexo Aristidh Kolen, qe te rifitosh krenarine e neperkembur nga mongolet

    5. Artani says:

      Për në shqiptarët (myslimane e të krishterë), të paharruar
      qofshih heronjtë e kombit tone, ata që luftuan për Shqipëri.

      Nder, asht me ken njeri i ndershëm, pamvarsisht prej përkatësisë
      fetare.

    6. pak rendesi says:

      O zigur po nga lesht dole ti oqenie primitive. Po ik o mjekrosh i leshit dhe rri me fustan dhe me byth ne ajer ne turqi po deshe.

    7. ku jane jevgjit anadollian gerrk? says:

      po gerrket jevgj te anadollit ku jane se nuk u permenden ketu?

    8. shqiptari says:

      kush jeni ju sunitet qe jetoni ne Shqiperi? Ju jeni nje pordhe e ndyre arkaike.
      Mbulo femrat e failjes me cercaf pastaj hajde e shijo lirine ne forum. Bastard

  2. sync says:

    Figura e gjergjit ,,,si gjithmone e pavdekshme

    1. vemendje* says:

      Do te nderrosh emrin?
      Beje kristian,e si te duash…haaa

  3. mirel says:

    O turkofak, te doli dhe nje horre tjeter sunite qe po ta dhjet serbizmin dhe greqizmin mu goje, ju pjella serbo -turke

    1. samuel says:

      ju sunitet jeni me turq se turqit.

      1. mirel says:

        kete s’e kuptova, e kishe fjalen per vellazerit serbe?

  4. Dardhari says:

    Sulltan mutation ke te drejten tende ta doni ju sunitet po Shqiponjen mos e zini me ate goje te qelbur qe kini
    Juve jeni akoma INJORANTE
    Na vjen keq por Shqiponja fluturon lart dhe ju kure nuk mund ta arini.

  5. hajduti says:

    duhet lexuar dhe faik konica…ai kishte dicka te drejte kur thonte origjina jone eshte e krishtere..dhe vet faiku u pagezua duke nderruar emrin ne ate te krishter Domenik..

  6. hajduti says:

    ne shqiptareve feja e islamit na eshte dhene me zor e me pahir…dhe ne e kemi pranuar biles jemi te gatshem te vdesim per dicka qe na eshte imponuar ta besojme…..

  7. HAZBI BOCI says:

    ngorthshin te jgith muslimanet

  8. jon adriatik says:

    prandaj jane te zinje fqinjit e Arberise!kane nje gen te perbashket me osmanet.Fare e ndyre.

  9. -Njerezit sebashku me historine levizin dhe kjo s’do te thote qe ne jemi ata qe ishin para 1000 vjetesh. E verteta eshte toka eshte aty ku ka qene dhe qyqaret qe kane udhehequr si gjithmone kane lene shteg per errozion ne favor te fqinjeve…dhe ata kane qene fetare,katolik apo ortodoks dhe te shitur.Ta jetojme jeten me perpjekjet e mjaftueshme te bashkimit te dashurise dhe ti perkasim vetes..,sepse gjithmone do flasim per ate qe nuk e kemi njohur kurre.Spsh reale ishte deshira e Italise ,Serbise dhe Greqise [KATOLIK+KRISHTER}per ta zhdukur Shqiperine nga harta.Jane qesharake fantazite perballe fakteve..barcaleta.

  10. Katoliku says:

    Po m’duket se ky far Ziguri dhe Karofagosi vijne nga e njejta familje jashtqitjesh. Kapmani te dy prej qafe. Ashkalinjt e dreqit.

  11. caku says:

    Nuk na thote gje shkrimi si u konvertua emri nga pellazgi, ne iliri, ne albani, ne arnautistan,ne shqiperi dhe tani se fundi po degjojme ARNAVUTLLUKISTAN. Nje tjeter gabim,sic duket me qellim per ta shqiptarizuar,i autorit te perkthimit eshte emri i Millosh Kopiliqit,ne Millosh Kopili. Sipas enciklopedise Hungareze,ne perandorine austro-hungareze te gjithe ata qe i sherbenin me ushtare i kishte quajtur KASTRIA,duke i njohur si prijesa dhe me priviligjet perkatese,me keshtjella,toka,pagesa etj.Historia eshte shume here me e
    koklavitur,historianet e bejne sipas konjukturave,shume here jane kontradiktore dhe manipuluesa te regjur. Shqiperia vendi i “shqipeve”i “shqiponjave”?! apo i “Zhgabave” e “zhgabonjave”?! kush eshte realiteti,c’thone historianet?

  12. janullatos .. says:

    zike-turgofag..
    ata qe ti admiron (greket) ne ate kohe q…..in ne bythe

  13. taf gunga says:

    Ka kohe qe ne malet Shqiptare te shohesh nje shqiponje quhet çudi e madhe

  14. frank says:

    Qelbesirat e islamit mos flisni per kombin martir shqiptar evropian.emrat dhe historia eshte komplet kristiane.nuk po shikoj ndonje hamdi,isuf,hasan apo tigan ne histori.keni ardhur vone ne kete toke te shenjte.po koqevaret a kane ndonje hero apo princ ,pervec dervish mallutes tyrkut,dhe hasanit,hysenit,mamutit,rustemit.??????????????????????????.eshte derdhur gjak ne kete toke po jo nga qelbesirat islamo-mongole.duam baben dhe xhamite duhet ti zhdukim shpejt.

    1. Pelasgian says:

      Ne fakt heroi i Kosoves therri sulltanin dhe emri i tij eshte Millosh Kopili ! Plehre greke …ortodhjeret si gjithmon anti-shqiptar dhe dashnore te turkut !

  15. vang says:

    Nuk eshte fjala as te mburresh me te qenet i krishter,por eshte e tmerreshme te mburresh me Murat Pashen.Personalisht me vjen turp nga ”dashuri” ,nderime dhe perulje te tilla te peshtira.Mjere SHQIPERIA per ta.

  16. Shqip says:

    Pak njohuri per emrin Albani-a . Ne nje fjalore qe kam lexuar shpjegohet emri alba qe vjen nga gjuha kelte (zona skoceze) dhe do te thote “vend me kodra( male) te larta.

    1. ku jane gerrket jevgjit anadollak? says:

      gjuha kelte nuk eshte para-ardhese e gjuhes skoceze or tunxh, gjuha e lashte e skocise njihet si gjuha “pictish”

    2. shqiptar says:

      Po fisi i pare shqiptar thirrej Alban/Albanet dhe nuk eshte cudi qe Albanopolis eshte ne rrethin e Krujes. Puna eshte se dhe ne shqiptareve historine tone na e kane mesuar greket dhe sllavet. Cdo fjale qe ngjason me nje gjuhe tjeter direkt themi se eshte latine, greke, sllave, turke etj. po ne te vertete jane fjale shqipe, pra, as besim ne historine dhe kulturen tone skemi. Eshte gje e mire qe sot ekziston interneti dhe njerezit kane mundesi te shohin ato gjera qe ne libra nuk shkruhen. Gjuha kelte perkthehet vetem ne gjuhen shqipe, ne asnje gjuhe tjeter dhe alba do te thote mengjes, fillim dite.

  17. 98988 says:

    del se emni shqipni ,albania,rrjedh prej alb,mal,..
    pra u shpjegu se pse nuk behet shtet n shqipni sepse esht vend mes malesh,dhe njerzit qe banojn ne male,shpella quhen maloker..ha haaa
    komb maloken!
    molok n veri,ne jug po malok,malok si ne lindje,edhe n perendim
    malokt e karit tim!!!
    gjith dynjoja e ka origjinen pri majmunit kurse shqiptart po nq dalin klysht e sorres,zogj kurvash mo!
    shife ate shqiponjen sesa i nja sales..si shejtan i prap duket.

    1. Pelasgian says:

      per ” minj ” halesh e keni famen ju o mongol uralesh !

      Shife sa dashnore te perkushtume keni qene per Turqit

  18. emil xhekitf says:

    c,ja paska fut pordhes ky!
    un u plaka dhe s kom pa nji shqiponj t flutroj n shqipni,vecse nji ka pas qen ke kopshti zoologjik edhe ajo ishte e smur,penderene,dhe qorre…
    n shqipni shef vec ca harabela t friksum
    si edhe shum minj,minj halash me shumic..minj muti…

  19. vjeshta says:

    aq shqiptarë jemi saqë i vrasim dje shfarosim shqiponjat

  20. Pelasgian says:

    Verteton sesa te poshter kan qene serbet qysh ateher ( ja plas ne ftyre ortodhjerve greke teorite e miqesise me serbet kur s’kishte mysliman ktu ) dhe gerrket e ndyre qe i sollen ktu .

    1. muslim i tredhur says:

      vetem nji psikolog i mire ,ben pun me ty ,,o pelaskari !

  21. caku says:

    Ja dhe nje shpjegim per termin ARNAVUTLLUKI(pa kthim mbrapa),STAN (vendqendrim),qe nje student i turqishtes na e perkufizon;te gjthe njerzit e padeshirueshem te pushtetit osman,dergoheshin syrgjynoseshin,ne kete vend te skajshem te perandorise,ne kete denim benin pjese edhe rober,popullsi kryengritese,garnizone ushtarake me familjet dhe sherbetoret e tyre,zyrtare te larte te dale ne pension me familjet e sherbetoret,te gjithe keta nuk kishin te drejte te shpernguleshin ne vend tjeter,ose ne vendin e origjnes.

    1. mirel says:

      je te caku o cak

  22. Epidor says:

    Asnje rendesi nuk ka feja rendesia me e madhe eshte te respektosh te paret tane ata qe luftuan per te mbrojtur shtetin duke marre parasysh se Shqiptaret e medhej te mbetur ne kujtese nuk kishin religjion perpara interesave te kombit! Historikisht edhe pse romaket,greket,serbet.bullgaret turqit kane luftuar kundra Shqiptarve perfundimisht uniteti i patrioteve si Ismail Qemali, A.B.Vlora,Luigj Gurakuqi,Hasan Prishtina ma marre parasysh religjinin luftuan dhe arriten pamvarsine e Shqiperise megjithe demet e medha te konferences se Londres mbas me 1913 Shqiperise ju morren padrejtesisht trevat,Kosove,M.izi,Cameria! Shqiptaret jane nje popull i vecante dhe tolerant feja e Shqiptarit eshte Shqiperia dashuria per vendin e lindjes e zbukuron njeriun nga edukata,nga feja nuk ke asnje dobi per vec se skllaverohesh menderisht me idera jo ekzistente dhe c’orientuese te cilat shpikin mite dhe Fabula femijnore!

  23. ku jane gerrket jevgjit anadollak? says:

    po jevgjit gerrk nga anadolli dhe mongolia ku jane se nuk u permenden ketu?

    1. Elidoni says:

      Ne kohen e Skenderbeut, grekerit e therisnin veten romei. Nuk kemi degjuar, ndonje lufte te tyre kundra turqeve. Lufta kunder turqeve ka qene lufta e popullsise arberore ose Arvanitase qe luftoi per clirimin e greqise, ne shekullin e 19te.

      Emrin Greqi ose hellada eshte vendosur ne shekullin e 19te, kur greqia formoi shtetin e pare greke mbas 2000 vjetesh.

      Po te shikosh hartat e shqiperise ne kohen e skenderbeut, pjesa me e madhe e territorit grek te sotem, quhesh toka arberore, domethen shqiptare. Kur greqia fitoi pavarsin nga perandoria osmane ishte sa 1/6 e territoreve te sotem, te gjitha territoret e tjera i grabiti ne vitin 1913.

  24. Pirrua i Epirit Hellas says:

    Karli djali i Andreas!
    Dhe nga ana e djalit Athanas!
    Genjeni por genjeni pak me lezet.
    Nuk ka emer Thanas mor idiota,se eshte vdekje,Thanatos.
    Kurse Athanasios eshte i pavdekshem.
    Ku e gjetet kete “Historiane” qe nuk di as te te mbush xhepin,jo mendjen.

  25. brahimi says:

    ca genjeshtrash!
    shqiptar,shqiponj,…rrena
    shqiptarit vendosi nji gomar perkrah,nji gjarper,ose me mir nji hijene.
    ashtu si hijenat jan.
    shifi hijenat ke filmi “The Lion King”! ashtu jan edhe shqiptaret. jargaxhi,te poshter,te prapashpinshem dhe te rrezikshem si dhe behen bashk kundra nji te vetmi.
    kellirat e njerzimit!
    o ligsi qe e ka emrin shqiptar
    o pabesi qe je malokar
    o poshtersi qe quhesh katnar
    o qelbesi kosovar ,shqipetar
    o ndyresi kosov e shqipni
    mal i zi maqedoni
    kto jan vargje nga Faik Konoca dhe Gjergj Fishta te recitu nga Fan Noli

  26. Elidoni says:

    Oh Brahimi, ti dukesh sa mend ke, flet shqip dhe shan shqiptaret, dukesh qe do jesh ndonje cigan, si puna e atij turgofagosi. Sa per racen shqiptare, ajo eshte vleresuar nga historian dhe dijetar dhe nuk ka nevoje per mendjen tende te zeze, qe prodhon vetem idiotizma.

Lini një Përgjigje

Adresa juaj email nuk do të bëhet publike. Fushat e domosdoshme shënohen *

Lini një Përgjigje