Kjo për luftën në Ukrainë, për kthimin në logjikën e viteve më të errëta të Luftës së Ftohtë, për lidhjet e ngushta mes asaj që po ndodh në Evropë dhe asaj që mund të ndodhë në Lindjen e Largët në të ardhmen.

Shkurtimisht, përfundimet mund të përmblidhen në këto tre “pika”.

Fillimisht se shtrëngimi i duarve është gjithashtu rezultat i papërshtatshmërisë ruse.

Ajo zbulon se sa të pasigurta ose “iluzione” ishin disa konsensuse midis Lindjes dhe Perëndimit në vitet e bashkëjetesës paqësore.

Së fundi, alarmon Japoninë dhe veçanërisht Korenë e Jugut.

Aspekti më imediat i marrëveshjes mes Carit të Moskës dhe diktatorit komunist të Phenianit ka të bëjë me furnizimet e mundshme ushtarake.

Duhet mbajtur mend se Koreja e Veriut, për shkak të regjimit të sanksioneve që i nënshtrohet dhe varfërisë ekstreme të ekonomisë së saj, sigurisht që nuk mund të konsiderohet si një fuqi teknologjike.

Ajo arrin të bëjë mrekulli, pavarësisht nga kufizimet që vuan, të jetë në gjendje të kërcënojë Korenë e Jugut, Japoninë dhe madje edhe Shtetet e Bashkuara me raketat e saj dhe ndërtimin e një arsenali bërthamor.

Por duhet të përqendrojë burimet e pakta që ka në ato programe.

Për pjesën tjetër, pra, ajo ka një industri ushtarake shumë primitive.

Në fushën e municioneve, për shembull, ekspertët besojnë se Koreja e Veriut ka mbetur e mbërthyer në fazën teknologjike të viteve 1960 dhe 1970, kur të gjithë arsenalet e saj erdhën nga Bashkimi Sovjetik.

Çfarë do të thotë kjo se Rusia e vitit 2023 mund të ketë nevojë të përdorë këto lloje të furnizimeve?

Ajo konfirmon se Putini mbërriti i papërgatitur për këtë luftë të gjatë, ai nuk kishte përgatitur plane të prodhimit industrial për t’i bërë ballë një konflikti që tani do të zgjasë 19 muaj dhe kush e di se sa do të zgjasë.

Meqenëse nuk ka shumë vende që janë të gatshme t’i anashkalojnë sanksionet edhe për sa i përket armëve (Irani është në mesin e tyre, Kina e bën këtë fshehurazi dhe me shumë kujdes), Putini nuk mund të jetë i kujdesshëm për cilësinë e këtyre armëve.

Për më tepër, është konfirmim se kjo luftë është bërë kryesisht në mënyrë arkaike: flitet shumë për rolin e dronëve, shumë nga ky konflikt vazhdon të zhvillohet si Lufta e Parë apo e Dytë Botërore, në llogore dhe me konstante shkëmbime artilerie të rënda, shi plumbash, mina kundër personelit.

Në këtë kuptim, municioni sovjetik i viteve 1960 dhe 1970 për topa dhe mortaja – të cilat Koreja e Veriut vazhdon të prodhojë – është ende i nevojshëm dhe në sasi në rritje duke pasur parasysh varfërimin e arsenaleve ruse.

Jo se Ukraina është imune ndaj këtyre problemeve të mungesës, por Kievi të paktën mund të llogarisë në një grup më të madh furnizuesish (edhe nëse industritë perëndimore të armatimit, veçanërisht ato që prodhojnë municione, kanë parë kapacitetet e tyre të reduktuara në minimum gjatë viteve të “iluzionit pacifist”).

Një tjetër zbulim nga takimi Putin-Kim mund të përmblidhet kështu: izolimi i Koresë së Veriut ishte i rremë.

Në vitet në të cilat Amerika dhe Perëndimi donin të mashtronin veten se jetonin në një botë me paqe, ata morën siguritë e Moskës dhe Pekinit për respektimin e sanksioneve kundër “monarkisë së kuqe” të Phenianit.

Në të vërtetë, këto garanci kishin një aspekt zyrtar.

Rusia dhe Kina në atë kohë iu përmbajtën rezolutës së OKB-së që dënonin testet raketore dhe bërthamore të Koresë së Veriut dhe vendosën sanksione.

Gjithmonë ka ekzistuar dyshimi se në realitet rusët dhe kinezët vazhduan ta mbanin në këmbë diktaturën e Kim me lloje të ndryshme ndihmash nën tryezë.

Tani mund të shohim se sa shpejt e hodhën maskën.

Së fundmi delegacionet zyrtare të qeverive të Moskës dhe Pekinit festuan së bashku me Kim përvjetorin e “fitores së tyre kundër Amerikës” të përbashkët në Luftën Koreane të viteve 1950-53.

Xi Jinping shpesh akuzon Washingtonin se ka ringjallur mentalitetin dhe tonin e Luftës së Ftohtë, por ai nuk është ndryshe.

Është diskutuar shpesh se sa Xi Jinping po vëzhgon konfliktin ukrainas për të nxjerrë mësime për pushtimin e mundshëm kinez të Tajvanit./ Marrë nga “Corriere Della Sera”, përkthyer nga Albanian Post